สะพานชีวิตที่ทอดยาว เส้นทางสีขาวที่ก้าวเดินในแต่ละก้าว

ถูกแต่งแต้มให้เป็นสีต่าง ๆ กันไป

บางก้าวเป็นสีที่สดใส บางก้าวเป็นสีเท่าหม่น

สลับสับเปลี่ยนกันไป ทำให้สะพานดูมีสีสัน

ในขณะที่ฉันเดินมาถึงกลางสะพาน

อีกหลายๆคนเดินอยู่ข้างหลังฉัน

และก็ใครอีกหลาย ๆ คนที่เดินนำหน้าฉัน

นั่นคือเส้นทางที่ทุกคน

จะต้องเดินไปตามบาทวิถี

หนทางสิ้นสุดอยู่ที่ใดทุกคนรู้

อยู่ที่ว่าเราจะก้าวเดินไปอย่างระมัดระวัง

หรือปล่อยจิตใจให้ล่องลอยโดยที่ไม่รู้ว่า

ฉันย่างก้าวถึงไหนแล้ว

ตอนนี้ฉันกำลังล่องลอยอยู่กลางสะพาน

ฉันรู้สึกเคว้ง บางอารมณ์ฉันอยากเดินกลับไป

แต่ในแต่ละก้าวที่ฉันเดินผ่านมา

มันได้ถูกแต่งแต้มสีสันไปแล้ว

แก้ไขอะไรไม่ได้ เพราะฉนั้น

ในทุกย่างก้าวต่อไป ฉันเตือนตัวเองว่า

จะต้องแต้มสีสันในก้าวต่อไปให้สดใส

ดียิ่งกว่าเดิมจนกว่าหนทางจะสิ้นสุดลง

ตามทางข้างหน้ามันยังคงเป็นสีขาว

ที่รอสีสันมาแต่งแต้ม

ฉันยังคงก้าวเดินต่อไป ต่อไป

บนเส้นทางสะพานชีวิต....

บันดาลใจจาก เรื่องสั้นสะพานชีวิต 

------------------- 

ที่มา : ที่นี่ดอทคอม